30 Mayıs 2012 Çarşamba

GEzgiN'in Yolluğu... Mesafe sadece buradaki...

Mesafe sadece buradaki... ,2012 ( Distance just as here... ,2012)

Fotoğraf üzerine dijital manipülasyon.
Digital manupulation on photo.

Öykü için...


29 Mayıs 2012 Salı

GEzgiN Mağaza... "Buu" bir mağaza mı?

"Buu" oyuncak mağazası, 2011

"Buu" oyuncak mağazası detay, 2011

Kurumsal tasarımım.

GEzgiN Mağaza... Kar yağıyor...

Kar yağıyor, 2011
Yılbaşı konsepti.

GEzgiN Mağaza...Annemin günü...

Siz onu, biz sizi yürütüyoruz, 2009

Kayıp Şehir...Senden daha hızlı...

Senden daha hızlı, 2011 (Faster than you, 2011)



Dijital kolaj.
Digital collage.

Kayıp Şehir... Gel gel gel...

Gel gel gel, 2011 (Come come come, 2011)

Tuval bezi üzerine yağlı boya ve fotoğraf.
Oil and photo on canvas.

Kayıp Şehir...Üst Üste Bağlaç...

Üst üste bağlaç, 2011


Tuval bezi üzerine yağlı boya ve fotoğraf.
Oil and photo on canvas.

Kayıp Şehir...Kayıp Şehri...

Kayıp Şehri, 2011 (City of Loss, 2011)

Tuval bezi üzerine yağlıboya, fotoğraf.
Oil and photo on canvas.

Kayıp Şehir...Kayıp Çizgiler...


Kayıp Çizgiler, 2010 ( Lost lines, 2010)




2010, Tuval üzerine yağlıboya
2010, Oil on canvas

Kayıp Şehir...

Çerçeve, 2009 (Frame, 2009)
         
İstanbul, insanların kentin cazibesi ile geldikleri, kentin çok farklı kültür merkezi olması nedeniyle başlarının döndüğü, hatta bazen “İstanbul Kültürü” sandıkları olguya uyum sağlamak için kendilerini, ruhlarını ve belki de bedenlerini kaybettikleri bir şehir.
        Mitolojilerdeki, masallardaki birçok kayıp şehir, uygarlık vb.nin benim gözümde; gerçeğimde; fantastik,masalsı vb. olan her şeyin gerçek dünyada var olduğuna ya da ondan esinlenildiğine inanırım ve çalışmamdaki anlamı budur.

Şehre gelirsin; şehirde koşuşturursun; kalabalığa dahil olursun; sen de kalabalık olursun,içi boş; hayalsiz, umutsuz. Geriye kalan tek şey nefesindir...



Istanbul is a city that attracts people, turn their head as a centre where different cultures meet. Sometimes they even lose themselves, their souls and even maybe their body in order to adapt to the phenomenon they think is the “Culture of Istanbul”. I believe that many lost cities, civilizations, everything that is fantastic, fabulous exist in the real world or is a source of inspiration. 
You come to the city, you run about the city; now you are part of the crowd, aimless, dreamless, hopeless. The only thing that remain is  your breath...